Δασμοί: Τι επιδιώκει να κερδίσει ο Τραμπ από τις άλλες χώρες – Τα ανταλλάγματα που ζητά

Αυτά είναι μερικά μόνο από τα αιτήματα που αναμένεται να θέσει η κυβέρνηση Τραμπ στις διαπραγματεύσεις με δεκάδες χώρες που προσπαθούν να αποφύγουν τους δασμούς που τέθηκαν για λίγο σε ισχύ την περασμένη εβδομάδα προτού αναβληθούν για 90 ημέρες.

Κι ενώ ο Λευκός Οίκος δεν έχει ακόμη διευκρινίσει πώς θα είναι οι διμερείς συμφωνίες που θα συνάψουν οι ΗΠΑ με τις χώρες που δεν επιθυμούν να τους επιβληθούν τελωνειακοί δασμοί, η εικόνα αρχίζει να ξεκαθαρίζει όσο προχωρούν οι εμπορικές συνομιλίες.

Ασαφής η στόχευση

Την Τετάρτη (09/04), ο πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ ανέστειλε ξαφνικά τους δασμούς μεγάλης κλίμακας που επρόκειτο να τεθούν σε ισχύ σε περισσότερα από 70 κράτη, μια κίνηση που απέδωσε εν μέρει στις ανησυχητικές διακυμάνσεις στην αγορά ομολόγων.

Ο πρόεδρος δήλωσε ότι οι δασμοί δεν θα επιβληθούν για 90 ημέρες, ώστε να δοθεί χρόνος στους συμβούλους του και στους ξένους ομολόγους τους να καταλήξουν σε επιμέρους συμφωνίες, μια διαδικασία που, όπως είπε, έχει ήδη ξεκινήσει με το Βιετνάμ, την Ιαπωνία, τη Νότια Κορέα και το Ισραήλ, μεταξύ άλλων χωρών.

Αξιωματούχοι του Λευκού Οίκου έχουν εκφράσει την αισιοδοξία τους ότι θα μπορούσαν να επιτευχθούν συμφωνίες τις επόμενες εβδομάδες.

Όμως, παραμένει ασαφές το πώς ακριβώς θα μπορούσαν να μοιάζουν αυτές οι συμφωνίες, κυρίως λόγω της αβεβαιότητας που σκεπάζει τους στόχους του Προέδρου. Ακόμη και ορισμένοι από τους συμβούλους του Τραμπ αναγνωρίζουν ότι δεν υπάρχει σαφήνεια σχετικά με τους στόχους.

Σύμφωνα με την Washington Post είναι πιθανό ο Τραμπ να συμβιβαστεί με συμφωνίες που θα περιορίζουν το έλλειμμα μεταξύ αμερικανικών εξαγωγών σε φτωχά έθνη συγκριτικά με τις ποσότητες που εισάγουν. Αλλά αυτό θα εξακολουθούσε να αφήνει ασαφές το περίγραμμα των διαπραγματεύσεων με τις προηγμένες οικονομίες που έχουν εμπορικά πλεονάσματα με τις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως η Αυστραλία και η Βρετανία. Και οι συμφωνίες στις οποίες οι ξένες χώρες συμφωνούν να αγοράζουν κάποια περισσότερα προϊόντα που παράγονται στις ΗΠΑ δύσκολα θα επιτύχουν την παγκόσμια εξισορρόπηση του εμπορίου που επιδιώκει ο Τραμπ, η οποία έχει τροφοδοτηθεί κυρίως από τις εμπορικές πρακτικές μερικών χωρών που είναι μεγάλοι εξαγωγείς.

Ακόμα πιο μπερδεμένα για ορισμένους ξένους και αμερικανούς αξιωματούχους ήταν τα σχόλια την περασμένη εβδομάδα του συμβούλου του Λευκού Οίκου Πίτερ Ναβάρο, ο οποίος αποδοκίμασε την επένδυση πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας BMW σε εργοστάσιο στη Νότια Καρολίνα ως «κακή για την Αμερική». Το εν λόγω εργοστάσιο φάνηκε να αντικατοπτρίζει ακριβώς το είδος της αμερικανικής παραγωγής που απαιτεί ο Τραμπ εδώ και χρόνια.

«Δεν έχουμε ιδέα τι θέλει από άλλες χώρες, και το χειρότερο είναι ότι οι άλλες χώρες δεν ξέρουν τι θέλει ο Τραμπ από αυτές», δήλωσε ο Doug Holtz-Eakin, πρόεδρος του American Action Forum, μιας κεντροδεξιάς δεξαμενής σκέψης που έχει αντιμετωπίσει με σκεπτικισμό τους δασμούς του Τραμπ. «Δεν ξέρω πώς μπορείς να κάνεις διαπραγματεύσεις υπό αυτές τις συνθήκες».

Με αργούς ρυθμούς

Ελλείψει πληροφοριών, οι πρέσβεις, οι εμπορικοί αντιπρόσωποι και άλλοι κορυφαίοι αξιωματούχοι τηλεφωνούν και στέλνουν μηνύματα ο ένας στον άλλον για να προσπαθήσουν να μοιραστούν ιδέες. Συζήτησαν για τα σχετικά πλεονεκτήματα του να τους ανατεθεί ως συνομιλητής ο υπουργός Οικονομικών Σκοτ Μπέσεντ ή ο υπουργός Εμπορίου Χάουαρντ Λούτνικ και προσπάθησαν να καταλάβουν τι είδους ιδέες ενεργοποιούν την ομάδα Τραμπ.

Όμως, η διαδικασία προχωράει αργά. Ένας ανώτερος διπλωμάτης από έναν σημαντικό εμπορικό εταίρο των ΗΠΑ δήλωσε ότι τις ημέρες που ακολούθησαν την ανακοίνωση των δασμών στο Rose Garden, ο Λευκός Οίκος δεν απάντησε σχετικά με το τι θα μπορούσε να προσφερθεί για τη μείωση των δασμών.

Τώρα που οι υψηλότεροι δασμοί έχουν ανασταλεί, οι αξιωματούχοι του Τραμπ φαίνονται επιτέλους έτοιμοι να διεξάγουν μια κανονική διαπραγμάτευση και όχι απλώς να απαιτούν παραχωρήσεις χωρίς να προσφέρουν τίποτα σε αντάλλαγμα – αλλά εξακολουθεί να παραμένει ασαφές πώς ακριβώς θέλει να προχωρήσει ο Λευκός Οίκος, δήλωσε ο διπλωμάτης.

«Η ινδική ομάδα δυσκολεύτηκε πολύ να βρει ξεκάθαρους συνομιλητές. Οι Ιάπωνες δεν ξέρουν με ποιον να μιλήσουν από την πλευρά των ΗΠΑ. Υπάρχει μεγάλη σύγχυση», δήλωσε ένα άτομο που γνωρίζει το θέμα, μιλώντας υπό τον όρο της ανωνυμίας για να περιγράψει τις ιδιωτικές διαπραγματεύσεις.

Αλλά το βασικό περίγραμμα του τι επιδιώκει η ομάδα Τραμπ έχει προκύψει από τις πρώτες συζητήσεις τους, δήλωσαν αξιωματούχοι και εμπειρογνώμονες.

Τι θα συμπεριλαμβάνουν οι συμφωνίες

Οι συμφωνίες είναι πιθανό να αφορούν συγκεκριμένα τα προβλήματα που εντοπίζουν οι Αμερικανοί αξιωματούχοι σε κάθε χώρα.

Ανώτεροι σύμβουλοι του Τραμπ, όπως ο Ναβάρο και ο εμπορικός αντιπρόσωπος των ΗΠΑ Τζέιμισον Γκριρ, έχουν δηλώσει ότι θέλουν οι άλλες χώρες να μειώσουν τόσο τους δασμούς όσο και τα «μη δασμολογικά» εμπόδια, όπως η κλοπή πνευματικής ιδιοκτησίας και οι ποσοστώσεις εισαγωγών.

Το κυριότερο, όμως, από τα αναμενόμενα αιτήματα είναι χώρες όπως το Βιετνάμ και το Μεξικό να μην χρησιμεύουν πλέον ως ενδιάμεσοι σταθμοί για κινεζικές επιχειρήσεις και προϊόντα που επιδιώκουν να αποφύγουν τους αμερικανικούς δασμούς, μια πρακτική που έχει θορυβήσει τους αξιωματούχους και των δύο κομμάτων.

Αλλά οι ξένες χώρες μπορεί να είναι απρόθυμες να συμφωνήσουν σε αυτούς τους περιορισμούς. Το Βιετνάμ εξαρτάται από την Κίνα για περίπου το 40 τοις εκατό των εισαγωγών του και ο Κινέζος πρόεδρος Xi Jinping πρόκειται να επισκεφθεί τη χώρα αυτή την εβδομάδα. Άλλα ασιατικά έθνη με τα οποία οι Ηνωμένες Πολιτείες θέλουν να καταλήξουν σε συμφωνία – Μαλαισία, Μπαγκλαντές και Ταϊλάνδη – είναι εξίσου πιο οικονομικά συνδεδεμένα με την Κίνα από ό,τι οι Ηνωμένες Πολιτείες.

LNG, βόειο κρέας και τεχνολογία

Δύο άτομα που ενημερώθηκαν για τη σκέψη της διοίκησης είπαν ότι οι συμφωνίες είναι πιθανό να περιλαμβάνουν μια σειρά δεσμεύσεων προς όφελος συγκεκριμένων εγχώριων βιομηχανιών.

Οι Ιάπωνες, για παράδειγμα, μπορεί να ενθαρρύνονται να δεσμευτούν να αγοράσουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου που παράγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η Ευρώπη έχει φόρους και κανονισμούς για τους γίγαντες του Διαδικτύου και περιορισμούς στις εισαγωγές βοείου κρέατος που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αντικείμενο διαπραγμάτευσης. Οι αμερικανοί αγρότες, που πλήττονται από τον εμπορικό πόλεμο μέχρι στιγμής, θα μπορούσαν επίσης να επωφεληθούν από συμφωνίες για συγκεκριμένες χώρες, ιδιαίτερα εάν οι ευρωπαϊκές χώρες είναι πρόθυμες να χαλαρώσουν τους περιορισμούς σε ορισμένες αμερικανικές εξαγωγές γεωργικών προϊόντων.

Ορισμένοι εμπειρογνώμονες του εμπορίου αμφιβάλλουν ότι αυτές οι ειδικές για τον κλάδο συμφωνίες θα έκαναν πολλά για να επαναφέρουν τις Ηνωμένες Πολιτείες στη «χρυσή εποχή» της κατασκευαστικής τους ικανότητας, όμως, καθώς η αγορά ομολόγων συνεχίζει να παρουσιάζει διακυμάνσεις ακόμη και μετά την παύση των δασμών, ο πρόεδρος μπορεί να αισθάνεται ότι πρέπει να συνάψει στενότερες συμφωνίες αντί να επιτρέψει να τεθούν ξανά σε ισχύ οι δασμοί στις εισαγωγές δεκάδων χωρών.

Οι ξένες χώρες μπορούν επίσης να εφαρμόσουν τα δικά τους αντίμετρα, ιδιαίτερα εάν είναι πρόθυμες να απορρίψουν τα υπάρχοντά τους σε κρατικά ομόλογα των ΗΠΑ. Και ο Τραμπ έχει ήδη επιδείξει προθυμία να υποχωρήσει ενόψει της αστάθειας των χρηματοπιστωτικών αγορών, η οποία θα μπορούσε να αποδυναμώσει τη θέση των ΗΠΑ.

«Το βασικό ερώτημα είναι αν αρχίσουν να κάνουν αποδοτικές συμφωνίες για να βοηθήσουν κάποια συγκεκριμένη εταιρεία ή αν επικεντρωθούν σε ουσιαστικές δεσμεύσεις για την εξισορρόπηση του εμπορίου και τη δημιουργία χώρου για την εγχώρια παραγωγή», δήλωσε η Lori Wallach, διευθύντρια του Rethink Trade στο American Economic Liberties Project, μια δεξαμενή σκέψης με αριστερό προσανατολισμό. «Αν το σχέδιο είναι απλώς να απαλλαγεί η Ευρώπη από τις πολιτικές απορρήτου της τεχνολογίας και να μας επιτρέψει να της στείλουμε το βόειο κρέας μας, αυτό δεν έχει καμία σχέση με τη μείωση του χρόνιου εμπορικού ελλείμματος των ΗΠΑ με τον κόσμο».