Το «παγκόσμιο σπίτι» ανοικοδομείται – Όλοι θα αναζητήσουν τον δρόμο τους προς τα νέα του «δωμάτια»

Το βίντεο ανάμεσα στον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Ντόναλντ Τραμπ, τον Αντιπρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής Τζέι Ντι Βανς και του Προέδρου της Ουκρανίας, Βολοντίμιρ Ζελένσκι, το οποίο έκανε το γύρο του διαδικτύου και κατέκλεισε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης παγκοσμίως, συνιστά μια ακόμη απτή και συνάμα κυνική απόδειξη του τρόπου με τον οποίο αμφισβητείται η Δύση συνολικά.

Τόσο ως γεωπολιτική οντότητα, όσο και ως φιλελεύθερη δημοκρατία. Μόνος γνώμονας είναι το μονομερές συμφέρον το οποίο συμπυκνώνεται στο δόγμα «America first». Αντίληψη που δείχνει να αγνοεί το Διεθνές Δίκαιο, ομνύει στο δίκαιο του ισχυρού και η οποία διαπνέει τον μεταβαλλόμενο συσχετισμό δυνάμεων.

Η Ευρώπη και οι στρατηγικοί σύμμαχοι της εντός του δυτικού περιβάλλοντος, πλέον είναι αναγκασμένοι να αναλάβουν πειστικές πρωτοβουλίες, για την ύπαρξη νέων επεξεργασιών που θα αντιτάσσουν πολιτικό, γεωπολιτικό, οικονομικό, θεσμικό και αξιακό ανάστημα απέναντι στον συντελούμενο αναθεωρητισμό. Σταθμίζοντας την ετοιμότητα να αναλάβουν τεράστιο δημοσιονομικό βάρος για την αμυντική θωράκιση συναρτήσει του πιθανού, σημαντικού κόστους, που θα επιφέρει η ανωτέρω στρατηγικού χαρακτήρα επιλογή, στο πεδίο της άσκησης πολιτικών με κοινωνικό πρόσημο και ευρύτερα στην περιφερειακή κοινωνική συνοχή.

Στο εσωτερικό η δημόσια συζήτηση οφείλει να αναβαθμιστεί και να απεγκλωβιστεί από τον θνησιγενή μικροπολιτικό ανταγωνισμό. Η κοινωνία άλλωστε κατέδειξε με πρόδηλο τρόπο ότι, δεν ενδιαφέρεται πια για την εφήμερη επικράτηση του ενός ή του άλλου σε ένα τηλεοπτικό πάνελ ή στα ερτζιανά, ενώ η πρόσφατη πάνδημη συναισθηματική έξαρση και αντίδραση επ’ ουδενί δεν πρέπει να εκληφθεί ότι, αφορά μόνον έναν συγκεκριμένο χώρο και μία πρακτική. Αφορά πρακτικές ετών που αντιμετώπιζαν τα προβλήματα επιφανειακά και συγκυριακά, λαμβάνοντας μεσοπρόθεσμες διαχειριστικού χαρακτήρα αποφάσεις, χωρίς τη μακροσκοπική ματιά, την αίσθηση του μέλλοντος και τη στρατηγική ενόραση, από την οποία έχει ανάγκη η οικοδόμηση μίας βιώσιμης και ανθεκτικής συλλογικής προοπτικής.

Το πολιτικό προσωπικό και ιδίως εκείνο που συγκροτεί την Εθνική Αντιπροσωπεία, οφείλει να αρθεί στο ύψος των εξαιρετικά κρίσιμων περιστάσεων, να συζητήσει ώριμα, ουσιαστικά και σε βάθος, πιθανώς επανεξετάζοντας στρατηγικές παραδοχές ετών, τόσο στο επίπεδο της εξωτερικής πολιτικής όσο και σε αυτό της πολιτικής ασφάλειας, χωρίς να παρεκκλίνει των εθνικών ταυτοτικών επιλογών. Μία νέα αρχιτεκτονική, εξωτερικής πολιτικής, άμυνας και πολιτικής ασφάλειας ευρίσκεται υπό σχεδιασμό. Οι κανόνες του παιχνιδιού αλλάζουν με υπαιτιότητα ενός, έχοντος αυτοπεποίθηση επιθετικής ροπής, η οποία αντανακλάται στην άσκηση από αντισυμβατικής, αυστηρά οικονομικό-κεντρικής διπλωματίας έως και ωμής, μη διπλωματίας. Το «παγκόσμιο σπίτι» ανοικοδομείται και αργά ή γρήγορα όλοι θα κληθούν να αναζητήσουν το δρόμο τους προς τα νέα του «δωμάτια».

*Ο Θεόδωρος Π. Δημόπουλος είναι Υποψήφιος Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και πρώην Πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περ. Στερεάς Ελλάδος