Η παρέμβαση Μητσοτάκη για το πόρισμα του ΕΜΠ και η νέα εποχή οξύτητας

Το πρώτο σχόλιο από τον πρωθυπουργό για το πόρισμα του ΕΜΠ ήρθε σήμερα ήταν σχεδόν τηλεγραφικό, αλλά ενδεικτικό της κυβερνητικής γραμμής γύρω από την υπόθεση της τραγωδία των Τεμπών.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης είπε χαρακτηριστικά ότι «το ψέμα έχει κοντά ποδάρια». Παράλληλα απέφυγε να μιλήσει για τη στάση του κόμματός του σε σχέση με την σύσταση προανακριτικής επιτροπής για τον πρώην υπουργό Κώστα Καραμανλή, λέγοντας: «No comment».
Η κυβερνητική στρατηγική για την προανακριτική
Η στάση που θα κρατήσει η κυβερνητική παράταξη στην προανακριτική για τους πρώην υπουργούς Καραμανλή και Σπίρτζη έχει γίνει βέβαια ήδη γνωστή από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο, Παύλο Μαρινάκη, που δήλωσε πρόσφατα ότι η υπόθεση Τριαντόπουλου αποτελεί οδηγό, αποκρούοντας όμως τις θέσεις της αντιπολίτευσης για κακουργηματικές διώξεις κατά του Κώστα Καραμανλή, μιλώντας μάλιστα για «νομική επιστήμη Ανδρουλάκη». Όπως ανέφερε ο κ.Μαρινάκης «σε μια εταιρεία, σε ένα υπουργείο, κάθε φορά που πάει κάποιος κατηγορούμενος για κάτι θα πρέπει αυτομάτως να διώκονται και όλοι οι από πάνω του, χωρίς να δούμε τα πραγματικά περιστατικά, τις πράξεις τους, τις παραλείψεις τους, τον δόλο τους».
Τις τελευταίες μέρες η κόντρα μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης είναι σκληρή, με εκφράσεις που παραπέμπουν σε όξυνση του πολιτικού διαλόγου και μία βεβαιότητα ότι σε αυτό το πεδίο θα κινηθεί η χώρα για τους επόμενους μήνες.
Η κυβέρνηση μιλά για δικαίωση, θεωρώντας ότι καταρρίπτεται, «με κρότο» μάλιστα το αφήγημα της συγκάλυψης και κατηγορώντας προσωπικά τον πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, Νίκο Ανδρουλάκη, για προσπάθεια παραπλάνησης της κοινής καλώντας τον να απολογηθεί «γιατί είναι βαρύτατα εκτεθειμένος».
Το ΠΑΣΟΚ ανεβάζει τους τόνους
Το τελευταίο 24ωρο οι δύο κύριοι πόλοι της πολιτικής κόντρας είναι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Παύλος Μαρινάκης, είτε μέσω του γραφείου Τύπου, είτε μέσω των στελεχών του. Το ΠΑΣΟΚ έχει επιλέξει να στοχεύει με συνέπεια τον κ. Μαρινάκη, τον οποίον μάλιστα στην τελευταία ανακοίνωση αποκαλεί «ψευταράκο του Μαξίμου» και αναφέρει: «Ποιον Μαρινάκη να πιστέψουμε; Τον Μαρινάκη που διαφήμιζε ως «ευαγγέλιο» το επίσημο κρατικό πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ, που έκανε λόγο για «άγνωστο καύσιμο», τον Μαρινάκη που υπερασπιζόταν τη δήλωση του Πρωθυπουργού ότι «το απίθανο σενάριο, μπορεί να είναι πιθανό» ή τον Μαρινάκη του σήμερα που μετά την πραγματογνωμοσύνη Καρώνη έβγαλε απόφαση για την τραγωδία των Τεμπών πριν τη Δικαιοσύνη;».
Είναι εμφανές ότι η αντιπολίτευση, όπως φάνηκε από τις τοποθετήσεις και των αρχηγών των κομμάτων, έχει επιλέξει τους υψηλούς, κάτι που δεν είναι πρωτοφανές. Άλλωστε κάποια κόμματα όπως αυτό της Ζωής Κωνσταντοπούλου έχουν δηλώσει ότι θέλουν να βάλουν στο κάδρο των ποινικών ευθυνών και τον Κυριάκο Μητσοτάκη. Η κυβέρνηση φαίνεται ότι έχει αποφασίσει ότι κάθε φορά που δέχεται κάποια ανάλογη επίθεση θα σηκώνει το γάντι και θα προτάσσει την βασική της θέση ότι πρόκειται για ανευθυνότητα και προσπάθεια δημιουργίας του αφηγήματος της συγκάλυψης το οποίο έχει καταπέσει.