Χαρίτσης στο CNN Greece: Επιδιώκω κοινό αίτημα Νέας Αριστεράς – ΣΥΡΙΖΑ για προανακριτική

Αναφορικά με τα εσωκομματικά διαβεβαιώνει ότι ποτέ δεν έφυγε από το τραπέζι της Νέας Αριστεράς ο στόχος της συγκρότησης «Λαϊκού Μετώπου», όμως, διευκρινίζει ότι αυτό δεν σημαίνει «συγκόλληση κομμάτων» και «μέτωπο με παρασκήνια και “πάρε δώσε”» αλλά τη διεξαγωγή μιας ειλικρινούς δημόσιας συζήτησης με στέρεα προγραμματική βάση.

Ερωτηθείς για τον πρώην πρωθυπουργό, Αλέξη Τσίπρα, ο Πρόεδρος της Νέας Αριστεράς σχολίασε ότι «μόνο ο ίδιος γνωρίζει τι ρόλο θέλει να διαδραματίσει». Παράλληλα, ο κ. Χαρίτσης κατέθεσε εκ νέου πρόταση για μόνιμο μηχανισμό του Ταμείου Ανάκαμψης ενώ τάχθηκε υπέρ της ανοικοδόμησης του κοινωνικού κράτους και της υλοποίησης όλων των αναγκαίων επενδύσεων στις δημόσιες υποδομές «προκειμένου να χτίσουμε ανθεκτικότητα απέναντι στην κλιματική κρίση».

Συνέντευξη στον Μιχάλη Χατζηκωνσταντίνου

Ας ξεκινήσουμε από την επικαιρότητα. Συναντηθήκατε με τον Πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Σωκράτη Φάμελλο, με αντικείμενο τη δικογραφία για τα Τέμπη. Να αναμένουμε την υπογραφή κοινού αιτήματος για την συγκρότηση προανακριτικής; Θα κινηθείτε στην ίδια κατεύθυνση και στη συνάντηση σας με την Ζωή Κωνσταντοπούλου;

Πράγματι, πήρα την πρωτοβουλία την περασμένη εβδομάδα να επικοινωνήσω με τους επικεφαλής των κομμάτων της προοδευτικής αντιπολίτευσης προκειμένου να γίνει πράξη αυτό που στην δική μας αντίληψη είναι αυτονόητο: Να μην επιτρέψουμε να συνεχιστεί η συγκάλυψη, να μην δώσουμε περιθώριο στην κυβέρνηση να μετατρέψει την προανακριτική επιτροπή σε φιάσκο όπως έκανε στην περίπτωση Τριαντόπουλου.

Ο κ. Φάμελλος ανταποκρίθηκε και στην συνάντηση που είχαμε στο γραφείο μου, διαπιστώσαμε την κοινή βούληση να υπάρξει πλήρης διερεύνηση για απόδοση των ποινικών ευθυνών όλων των εμπλεκόμενων προσώπων και για όλα τα αδικήματα. Αυτό δεν είναι άλλωστε η υποχρέωση μας απέναντι στην ελληνική κοινωνία που απαιτεί Δικαιοσύνη και Αλήθεια;

Αυτό στο οποίο συμφωνήσαμε είναι ότι πρέπει να υπάρξει ουσιαστική Προκαταρκτική Επιτροπή στη Βουλή. Για αυτό τον λόγο το επόμενο διάστημα θα συνεχιστεί η συνεργασία των δύο κοινοβουλευτικών ομάδων και η ενδελεχής εξέταση του υλικού της δικογραφίας. Δική μου επιδίωξη είναι να υπάρξει κοινό αίτημα.

Σήμερα, Σάββατο, θα συναντηθώ με την Ζωή Κωνσταντοπούλου και θα της μεταφέρω ακριβώς αυτή την θέση και την αντίληψη της Νέας Αριστεράς. Να υπάρξει μια ουσιαστική διαδικασία που θα οδηγήσει στην απόδοση των ευθυνών για το έγκλημα των Τεμπών. Αυτό προϋποθέτει την μέγιστη δυνατή σοβαρότητα έτσι ώστε να διασφαλιστεί η αξιοπιστία της διαδικασίας και να αποφευχθούν κινήσεις που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε συσκότιση της αλήθειας και στη μη απόδοση ευθυνών.

Πάντως, η Κεντρική Επιτροπή της Νέας Αριστεράς απέφυγε να λάβει απόφαση άμεσης συνεργασίας με τους όμορους πολιτικούς χώρους. Δεν αντιφάσκει αυτό με το λαϊκό αίτημα για έναν εναλλακτικό πόλο που θα έχει ρεαλιστικές ελπίδες διακυβέρνησης;

Ξέρετε, είμαστε ένας ζωντανός πολιτικός οργανισμός. Είμαστε μια αριστερά που συζητάει ανοιχτά. Μπορώ να καταλάβω ότι αυτό είναι ξένο για πολλούς που βλέπουν στη διαφωνία και στην αντιπαράθεση απόψεων σενάρια διάλυσης και καταστροφής. Σας διαβεβαιώ, δεν είναι έτσι.

Η απόφαση της Κεντρικής Επιτροπής επιμένει στη συνεδριακή απόφαση για την ανάγκη συγκρότησης Λαϊκού Μετώπου. Στην προκειμένη περίπτωση την εξειδικεύει. Δεν αποκλείει την συνεργασία, το αντίθετο. Πράγματι, το αίτημα του κόσμου, του αριστερού και προοδευτικού κόσμου, είναι “κάντε κάτι για να υπάρξει διέξοδος από την κυβέρνηση της δεξιάς του κ. Μητσοτάκη”. Το επιβεβαίωσα και τις προηγούμενες ημέρες που συνομίλησα με εκατοντάδες πολίτες στην περιοδεία μου στη Θεσσαλονίκη. Και γι’ αυτό δεσμεύομαι. Γι’ αυτό δεσμεύεται να αγωνιστεί η Νέα Αριστερά. Το κάνουμε με συνέπεια και επιμονή και σε αυτό τον δρόμο θα συνεχίσουμε.

Προφανώς όμως για εμάς- το έχω τονίσει κατ’ επανάληψη- η συνεργασία, η συμπόρευση, το μέτωπο δεν μπορούν να υπάρξουν μόνο από τα πάνω, με παρασκήνια και με πάρε-δώσε. Πρέπει να προηγηθεί ειλικρινής δημόσια συζήτηση και να διαμορφωθεί μια στέρεα προγραμματική βάση. Και φυσικά, το πιο σημαντικό, οι πιθανές συνεργασίες πρέπει να αντιστοιχίζονται με το κοινωνικό αίτημα και τις ανάγκες των πολλών.

Υπάρχει, λοιπόν, ενδεχόμενο να τεθεί εκ νέου στο τραπέζι της Νέας Αριστεράς ένας οδικός χάρτης συγκρότησης «λαϊκού μετώπου» και συνεννόησης με τον ΣΥΡΙΖΑ;

Ποτέ δεν έφυγε από το τραπέζι η συγκρότηση του Λαϊκού Μετώπου. Όμως Λαϊκό Μέτωπο δεν είναι απλώς μια συγκόλληση κομμάτων ή ένα αριθμητικό άθροισμα δυνάμεων. Αυτή η λογική είναι καταδικασμένη σε αποτυχία.

Ο διάλογος και η συνεργασία δεν είναι λευκό χαρτί ούτε γίνονται εν κενώ. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μπροστά του το συνέδριό του, σημαντική διαδικασία την οποία βεβαίως θα σεβαστούμε. Ταυτόχρονα όμως υπάρχουν κεντρικές πολιτικές επιλογές και τοποθετήσεις του ΣΥΡΙΖΑ που, αν μη τι άλλο, πρέπει να επανεξεταστούν στην διαδικασία ανασύνθεσης ενός αριστερού-προοδευτικού πόλου. Και μιλάω για το κεφαλαιώδες ζήτημα των εξοπλισμών, για το κρίσιμο ζήτημα της φορολογικής πολιτικής, για τη στάση του στο δημοψήφισμα για τη μετατροπή της ΔΕΘ σε μητροπολιτικό πάρκο, κάτι που έχει αποτελέσει ένα μεγάλο πολιτικό γεγονός για τους πολίτες της Θεσσαλονίκης, κλπ.

Εμείς επιμένουμε στη σημασία της ουσιαστικής προγραμματικής συζήτησης. Και θα επιμείνουμε να απευθύνουμε κάλεσμα για το αυτονόητο σε όσους τοποθετούνται στον ευρύτερο αριστερό και προοδευτικό χώρο. Ακόμα και να μην υπάρξει ανταπόκριση από όλες τις πλευρές, εκτιμώ ότι έστω κι ένα βήμα να γίνει αυτό θα λειτουργήσει πολλαπλασιαστικά και θα δημιουργήσει αισιοδοξία και δυναμική για να υπάρξει επιτέλους εναλλακτική για την χώρα και την κοινωνία.

Ένα από τα πρόσωπα που τάσσονται σταθερά, όπως και εσείς, υπέρ της συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων είναι ο πρώην πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Εκτιμάτε ότι θα μπορούσε να διαδραματίσει σημαίνοντα ρόλο στη συγκρότηση ενός εναλλακτικού μετώπου;

Οι παρεμβάσεις του Αλέξη Τσίπρα στον δημόσιο διάλογο φέρουν το ειδικό βάρος των παρεμβάσεων ενός πρώην Πρωθυπουργού. Από κει και πέρα μόνο ο ίδιος γνωρίζει τι ρόλο θέλει να διαδραματίσει.

Έχετε ασκήσει κριτική στο Ταμείο Ανάκαμψης το οποίο, πάντως, λήγει τον επόμενο χρόνο. Υπό αυτές τις συνθήκες, τι εργαλεία μπορούν να προταθούν για τη μετάβαση της Ελλάδας σε ένα βιώσιμο και ανθεκτικό μοντέλο ανάπτυξης;

Η ΕΕ, μέσα στη δική της υπαρξιακή κρίση, κατανόησε κάποια στιγμή την ανάγκη δημιουργίας του Μηχανισμού Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας με κύριο στόχο τη χρηματοδότηση μεταρρυθμίσεων και επενδύσεων για μια πιο βιώσιμη και ανθεκτική Ευρώπη.

Η κυβέρνηση της ΝΔ όμως πέταξε δυστυχώς στα σκουπίδια τη μεγάλη ευκαιρία να χρησιμοποιήσει τους πόρους του Ταμείου για να επιτευχθεί ο αναγκαίος μετασχηματισμός της ελληνικής οικονομίας και η δημιουργία ενός άλλου παραγωγικού μοντέλου, δίκαιου και βιώσιμου. Αντ’ αυτού, βλέπουμε σήμερα την αναπαραγωγή του μοντέλου που μας οδήγησε στη χρεωκοπία.

Εμείς λέμε ότι οι συνθήκες απαιτούν ο μηχανισμός αυτός να λάβει μόνιμη μορφή. Όχι όμως για να συνεχίσει ο κ. Μητσοτάκης να πριμοδοτεί τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και να οξύνει τις κοινωνικές ανισότητες. Αλλά, αντιθέτως, για να ενισχυθεί ο κόσμος της εργασίας. Να ανοικοδομηθεί το καταρρέον σήμερα κοινωνικό κράτος. Να υλοποιηθούν όλες οι αναγκαίες επενδύσεις στις δημόσιες υποδομές προκειμένου να χτίσουμε ανθεκτικότητα απέναντι στην κλιματική κρίση (είδαμε τι έγινε στη Θεσσαλία που ακόμα, με ευθύνη της κυβέρνησης, δεν έχει ορθοποδήσει).

Λέμε επίσης ότι η ρήτρα διαφυγής που ο κ. Μητσοτάκης έσπευσε να χρησιμοποιήσει για τις αμυντικές δαπάνες και την κούρσα των υπερεξοπλισμών θα πρέπει να εφαρμοστεί για μια δίκαιη και βιώσιμη πράσινη μετάβαση, για τη διεύρυνση της παραγωγικής βάσης της χώρας, για δημόσιες επενδύσεις σε έρευνα και καινοτομία.

Την τελευταία περίοδο το Δημόσιο Πανεπιστήμιο βάλλεται ως «τόπος ανομίας» και προτείνονται νέα κυβερνητικά μέτρα για τη βία. Θεωρείτε ότι οι κυβερνητικές πρωτοβουλίες συμβάλλουν στην αναβάθμιση της ανώτατης εκπαίδευσης;

Θα αστειεύεστε… Η δεξιά δεν πρωτοτυπεί. Πάντα όταν θέλει να εξαπολύσει επίθεση στο δημόσιο Πανεπιστήμιο εντάσσει στη δημόσια σφαίρα θέματα βίας και ανομίας. Θυμίζω ότι ο κ. Βορίδης είχε εξαγγείλει ότι αποτελεί στρατηγικό στόχο για την ΝΔ η πάταξη της ιδεολογικής ηγεμονίας της Αριστεράς. Σε αυτό το σχήμα το δημόσιο Πανεπιστήμιο είναι πρωταγωνιστής στην αντίληψη της Δεξιάς. Πρόκειται για μια αμιγώς ιδεολογική υπόθεση. Σε όλη την περίοδο διακυβέρνησης της ΝΔ τα δημόσια ΑΕΙ έχουν συκοφαντηθεί, έχουν υπονομευτεί και στοχοποιηθεί όσο ποτέ άλλοτε.

Μετά την κατάργηση του ασύλου, το φιάσκο της Πανεπιστημιακής Αστυνομίας, τη διαρκή περικοπή κονδυλίων, τη δραματική μείωση των εισακτέων, την αντισυνταγματική νομοθέτηση των ιδιωτικών “πανεπιστημίων”, τώρα η επίθεση στο δημόσιο Πανεπιστήμιο περνάει σε νέα φάση. Την κατάργηση στην πράξη του αυτοδιοίκητου και της δημοκρατίας στο εσωτερικό της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Μας λέει η κυβέρνηση ότι θα διαγράφονται φοιτητές που προβαίνουν σε “έκνομες ενέργειες”. Αλήθεια, τι θεωρεί η κυβέρνηση και οι πρόθυμοι στα πανεπιστήμια “έκνομη ενέργεια”; Την πολιτική δράση; Τις συλλογικές διαδικασίες; Διότι αν μιλάμε για ποινικά αδικήματα, ο νόμος ισχύει και για τους χώρους του Πανεπιστημίου, όπως ίσχυε πάντα βέβαια. Και πώς θα επιβάλλονται κυρώσεις και ποινές σε όποιον τυχόν συλληφθεί και μόνο; Πλήρης κατάργηση του αυτοδιοίκητου των δημόσιων Πανεπιστημίων και πρακτικές που μας γυρίζουν σε άλλες εποχές. Γιατί τουλάχιστον από τον Διαφωτισμό και μετά οι ποινές δεν έχουν αποκλειστικά τιμωρητικό χαρακτήρα αλλά και διαπαιδαγωγικό, ειδικά σε αυτές τις ηλικίες. Είναι εξόχως υποκριτικό μια κυβέρνηση που δηλώνει φιλελεύθερη να επιμένει στην εκδίωξη των νέων από τα Πανεπιστήμια.