Ο απολιθωμένος «Κέρμιτ» 270 εκατ. ετών που δίνει πληροφορίες για τα σύγχρονα αμφίβια

Σίγουρα δεν υπήρχαν Μάπετς κατά την Πέρμια περίοδο, αλλά υπήρχε ένας Κέρμιτ – ή τουλάχιστον ένας πρόδρομος των σύγχρονων αμφίβιων που πήρε το όνομα του διάσημου βατράχου.

Σύμφωνα με το Reuters, επιστήμονες περιέγραψαν την Πέμπτη (21/3) το απολιθωμένο κρανίο ενός πλάσματος που ονομάζεται Kermitops gratus και ζούσε στο σημερινό Τέξας πριν από περίπου 270 εκατομμύρια χρόνια. Ανήκει σε μια γενεαλογική γραμμή που θεωρείται ότι γέννησε τους τρεις ζωντανούς κλάδους των αμφίβιων – βατράχια, σαλαμάνδρες και γυμνοφίονα.

Αν και ανακαλύφθηκε μόνο το κρανίο του – με μήκος περίπου 3 εκατοστά – οι ερευνητές πιστεύουν ότι ο Kermitops είχε ένα σώμα που έμοιαζε με αυτό της σαλαμάνδρας – αν και οι σαλαμάνδρες δεν θα εμφανίζονταν για τουλάχιστον 100 εκατομμύρια χρόνια περίπου – και μήκος περίπου 15-18 εκατοστά.

Το απολίθωμα συλλέχθηκε το 1984 κοντά στη λίμνη Κεμπ στο Τέξας και φυλάσσεται στο Εθνικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Ινστιτούτου Σμιθσόνιαν στην Ουάσινγκτον, αλλά δεν είχε μελετηθεί διεξοδικά μέχρι πρόσφατα.

Γιατί ονομάστηκε Kermitops

Ο Kermitops είχε στρογγυλεμένο ρύγχος, που δεν διέφερε από τους βατράχους και τις σαλαμάνδρες. Στις κόγχες των ματιών του διατηρούνταν τα οστά των βλεφάρων, ένα χαρακτηριστικό που απουσιάζει από τα σημερινά αμφίβια. Σε αυτό το χαρακτηριστικό, άλλωστε, οφείλεται εν μέρει το όνομα Kermitops που σημαίνει «πρόσωπο του Κέρμιτ».

«Θεωρήσαμε ότι τα οστά των βλεφάρων έδιναν στο απολίθωμα χαρακτηριστικά μεγάλων ματιών, τα οποία σε συνδυασμό με ένα μονόπλευρο χαμόγελο που δημιουργήθηκε από την ελαφρά σύνθλιψη κατά τη διάρκεια της συντήρησης του απολιθώματος, το έκαναν πραγματικά να μοιάζει με τον Κέρμιτ τον βάτραχο», δήλωσε ο Κάλβιν Σο, διδακτορικός φοιτητής παλαιοντολογίας του Πανεπιστημίου Τζορτζ Ουάσινγκτον.

«Το μήκος του κρανίου μπροστά από τα μάτια είναι μεγαλύτερο από το μήκος του κρανίου πίσω από τα μάτια, γεγονός που τον διαφοροποιεί από τα απολιθώματα άλλων αμφίβιων που ζούσαν την ίδια εποχή. Πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να επέτρεπε στον Kermitops να κλείνει τα σαγόνια του γρηγορότερα, βοηθώντας τον να αιχμαλωτίσει τα πιο γρήγορα έντομα», συμπλήρωσε ο Σο, επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης που δημοσιεύθηκε στο Zoological Journal of the Linnean Society.

Η εποχή και το περιβάλλον του

Ο Kermitops υπήρξε περίπου 20 εκατομμύρια χρόνια πριν από τη χειρότερη μαζική εξαφάνιση στην ιστορία της Γης και περίπου 40 εκατομμύρια χρόνια πριν από τους πρώτους δεινόσαυρους. Το περιβάλλον στο οποίο ζούσε ότι εναλλάσσονταν μεταξύ θερμών και υγρών εποχών και πολύ ζεστών και ξηρών εποχών, «παρόμοιο με τους σημερινούς μουσώνες που συναντάμε στις νοτιοδυτικές ΗΠΑ και τη νοτιοανατολική Ασία», δήλωσε ο Σο.

Το αρχείο απολιθωμάτων των πρώιμων αμφίβιων και των προδρόμων τους είναι διάσπαρτο, γεγονός που καθιστά δύσκολο να καταλάβουμε την προέλευση των σύγχρονων αμφίβιων. «Ο Kermitops, με τη μοναδική του ανατομία, τονίζει τη σημασία που έχει η συνεχής προσθήκη νέων απολιθωμένων δεδομένων για την κατανόηση αυτού του εξελικτικού προβλήματος», δήλωσε ο παλαιοντολόγος του Εθνικού Μουσείου Φυσικής Ιστορίας και συν-συγγραφέας της μελέτης Άριαν Μαν.