Οι γυναίκες πρέπει να εργαστούν 15½ μήνες για να φτάσουν το ετήσιο εισόδημα των ανδρών
Το μισθολογικό χάσμα μεταξύ των φύλων παραμένει μια οδυνηρή πραγματικότητα για τις γυναίκες σε ολόκληρη την ΕΕ, οι οποίες κερδίζουν μόλις το 77% του ετήσιου εισοδήματος των ανδρών. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να εργαστούν κατά μέσο όρο 15 μήνες και 18 ημέρες για να κερδίσουν το ίδιο εισόδημα με τους άνδρες σε ένα έτος.
Παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί σε ολόκληρη την Ευρώπη, η πλήρης ισότητα των φύλων παραμένει τουλάχιστον 50 χρόνια μακριά, σύμφωνα με τον Δείκτη Ισότητας των Φύλων 2025 του EIGE, ο οποίος εισάγει νέους δείκτες και ένα ανανεωμένο ρυθμό αλλαγών.
Η ετήσια έκθεση, η οποία παρακολουθεί την πρόοδο της Ευρώπης προς την πλήρη ισότητα, δίνει στην ΕΕ συνολική βαθμολογία 63,4 στα 100.
Αν και αυτό σημαίνει αύξηση 10,5 μονάδων από το 2010, με τον τρέχοντα και ανανεωμένο ρυθμό, σημαίνει ότι απέχουμε ακόμα μισό αιώνα από την πλήρη ισότητα των φύλων.
«Με απλά λόγια, οι γυναίκες εργάζονται δωρεάν για ένα ολόκληρο «φανταστικό τρίμηνο». Αυτοί οι τρεις μήνες και 18 ημέρες που χάνονται κάθε χρόνο λόγω του μισθολογικού χάσματος είναι άδικοι. Αποτελούν εμπόδιο για την ισότητα και την ανταγωνιστικότητα σε ολόκληρη την Ευρώπη», δηλώνει η διευθύντρια του EIGE, Carlien Scheele.
Ένα χαμένο τρίμηνο
Η οικονομική διάσταση του «φανταστικού τριμήνου» που περιγράφεται στην έκθεση είναι σημαντική, διότι αυτός ο χαμένος χρόνος έχει επιπτώσεις στις συντάξεις και στο εισόδημα καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής.
Ο δείκτης παρακολουθεί την πρόοδο σε έξι τομείς:
Εργασία: Ο δείκτης δείχνει ότι η απασχόληση των γυναικών αυξάνεται, αλλά λίγες καταλαμβάνουν διευθυντικές θέσεις, θέσεις στον τομέα των ΤΠΕ ή θέσεις με υψηλότερες αποδοχές. Και ενώ η γονεϊκότητα βελτιώνει τις προοπτικές σταδιοδρομίας των ανδρών, περιορίζει αυτές των γυναικών.
Χρήματα: Οι γυναίκες κερδίζουν το 77% των ετήσιων αποδοχών των ανδρών (από 69% το 2015), ενώ οι γυναίκες που ζουν σε ζευγάρια κερδίζουν κατά μέσο όρο 30% λιγότερα από τους συντρόφους τους.
Γνώση: Οι νέες γυναίκες υπερτερούν των ανδρών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, αλλά κατευθύνονται σε «επαγγέλματα φροντίδας», όπως η εκπαίδευση, η υγεία ή η κοινωνική εργασία, τα οποία είναι συνήθως υποτιμημένα, με αποτέλεσμα να έχουν περιορισμένες ευκαιρίες σε ηγετικές θέσεις και αμοιβές.
Χρόνος: Οι γυναίκες συνεχίζουν να αναλαμβάνουν το μεγαλύτερο μέρος της μη αμειβόμενης φροντίδας και των οικιακών εργασιών, περιορίζοντας τη συμμετοχή τους στον ελεύθερο χρόνο και τη δημόσια ζωή.
Εξουσία: Αυτός ο δείκτης της ισότητας των φύλων στη λήψη αποφάσεων στην πολιτική, την οικονομία και την κοινωνία, αποτελεί τον κύριο μοχλό προόδου στον Δείκτη από το 2020. Ωστόσο, παρά τα κέρδη αυτά, εξακολουθεί να είναι ο τομέας με τη χαμηλότερη βαθμολογία (40,5) λόγω των επίμονων ανισοτήτων.
Υγεία: Αν και αυτός είναι ο τομέας με την υψηλότερη βαθμολογία (86,2), η πρόοδος έχει σταματήσει και οι ανισότητες παραμένουν όσον αφορά τις συμπεριφορές υγείας και τον αριθμό των ετών υγιούς ζωής, ιδίως για τις γυναίκες με χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης. Εδώ, βλέπουμε τους άνδρες να υστερούν όσον αφορά την υιοθέτηση υγιεινών συμπεριφορών, όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση αλκοόλ.
Ο Δείκτης διαπιστώνει επίσης ότι η βία κατά των γυναικών παραμένει διαδεδομένη και υποδηλωμένη, με τα στοιχεία να δείχνουν ότι ένα ανησυχητικό ποσοστό 31% των γυναικών υφίστανται σωματική και/ή σεξουαλική βία στην ενήλικη ζωή τους, με υψηλότερη έκθεση μεταξύ των γυναικών κάτω των 45 ετών.
