Οδυσσέας Ιωάννου: Το μεγαλύτερο ψέμα, που λέμε στον εαυτό μας, είναι ότι θα αλλάξουμε
Θεωρώ πως είμαι 18 χρονών και μπορώ να αλλάξω τον κόσμο – Κανείς μας δεν ονειρεύεται, μας πείσανε ότι αυτό που ζούμε είναι μονόδρομος
Ποιητικός, πολιτικός, ευθύς και συναισθηματικός, ο Οδυσσέας Ιωάννου γράφει τραγούδια που συναντούν την ψυχή του κόσμου. Σε αυτό το επεισόδιο των Greatest Stories, ο σπουδαίος στιχουργός και ραδιοφωνικός παραγωγός μιλά με ειλικρίνεια για τη ζωή, τη δημιουργία, την πατρότητα και τις συνεργασίες του με καλλιτέχνες-ορόσημα της ελληνικής μουσικής.
Από την Κεφαλληνίας του ’67, όπου τυχαία «συγκατοικούσε» με το ταλέντο των Μικρούτσικου, Λοΐζου και Σιδηρόπουλου, μέχρι την πρώτη του στιχουργική δοκιμή, όλα ξεκίνησαν «χωρίς πρόθεση». Με «καταγωγή» από τη δημοσιογραφία και την αγάπη για τον λόγο, κέρδισε έναν διαγωνισμό στο περιοδικό Μουσική και σύντομα βρέθηκε να γράφει για δίσκους, να κάνει ραδιόφωνο και -χάρη στην παρότρυνση του Διονύση Τσακνή– να γράφει στίχους.
Σήμερα, με περισσότερα από 250 τραγούδια, θυμάται με τρυφερότητα τους ανθρώπους που τον εμπιστεύτηκαν από την αρχή. «Μεγάλωσα και δεν στάζει μέσα μου το δηλητήριο του αδικημένου», λέει. Ο Θάνος Μικρούτσικος υπήρξε για εκείνον κάτι παραπάνω από συνεργάτης: Μια πατρική φιγούρα που τον δίδαξε τη γενναιοδωρία και την ευθύνη. «Ο Θάνος Μικρούτσικος ήταν ο δεύτερος πατέρας μου», παραδέχεται.
Μιλά για την τέχνη ως εργασία, «70% σκληρή δουλειά, 30% ταλέντο και έμπνευση», και τονίζει ότι δεν γράφει ποτέ εν θερμώ, γιατί κινδυνεύει να αδικήσει ανθρώπους. Ούτε και βιωματικά. «Η δουλειά του στιχουργού είναι να γίνεται το φίλτρο της ζωής των άλλων. Να τους επιστρέφει κομμάτια τους, έμμετρα».
Από τα «Έφηβα γεράκια» και τις «Μικρές νοθείες» μέχρι το «Δίκιο μου», κάθε του τραγούδι κουβαλά και μια διαφορετική συγκυρία, συναισθηματική ή πολιτική. Και κάποιες φορές η λέξη που επιλέγεις γίνεται αιτία διαφωνίας: Όπως με τον Σωκράτη Μάλαμα για τον στίχο «που δεν σε σκότωσα και σε άφησα να ζήσεις», ή με τον Βασίλη Παπακωνσταντίνου για τις «Βυθισμένες άγκυρες».
Ο Οδυσσέας Ιωάννου μιλά και για τα social media, τον φανατισμό, την ενσυναίσθηση που χάνεται και τη βαθιά του πεποίθηση πως «αν χάσεις το όνειρο, χάνεις και τη στάση σώματος προς το φως». Για την πατρότητα που τον έκανε πιο προσεκτικό και πιο ανιδιοτελή. Για τους φίλους που τον ξεκουράζουν και την αξία της γαλήνης ως ύψιστης αρετής.
Ένα επεισόδιο γεμάτο μουσική, σκέψη και καρδιά. Από έναν άνθρωπο που δεν σταματά να ψάχνει τη σωστή λέξη -και τον σωστό λόγο- για να πει κάτι που αξίζει.
Για να μη χάνετε κανένα επεισόδιο της σειράς The Greatest Stories, ακολουθήστε μας στο Spotify και στα Apple Podcasts ή ακούστε μας μέσα από το CNN GREECE στο YouTube και στο cnn.gr.
