Σύμφωνα με εκτενές δημοσίευμα του CNNi η αεροπορική βιομηχανία αναζητά απεγνωσμένα τρόπους μείωσης των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, αντιμετωπίζοντας μια ακόμη δυσκολότερη πρόκληση, ακριβώς επειδή οι βασικές τεχνολογίες είναι πολύ δύσκολο να αντικατασταθούν.
Ο βασικός σχεδιασμός των εμπορικών αεροσκαφών δεν έχει αλλάξει πολύ τα τελευταία 60 χρόνια. Τα σύγχρονα αεροσκάφη, όπως το Boeing 787 και το Airbus A350, έχουν το ίδιο γενικό σχήμα με το Boeing 707 και το Douglas DC-8, τα οποία κατασκευάστηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ‘50 και εδραίωσαν την μορφή «σωλήνας και πτέρυγα» που χρησιμοποιείται ευρέως ακόμη και σήμερα, καθώς δίνεται προτεραιότητας στην ασφάλεια με δοκιμασμένες λύσεις.
Η καινοτομία της JetZero
Η μεγάλη αλλαγή στα δεδομένα της πολιτικής αεροπορικής βιομηχανίας έρχεται με ένα νέο σχήμα αεροσκάφους να έχει λάβει άδεια να απογειωθεί στην Καλιφόρνια. Στο τέλος του Μαρτίου, η εταιρεία JetZero με έδρα το Λονγκ Μπιτς ανακοίνωσε ότι το δοκιμαστικό της αεροσκάφος Pathfinder, με τη λεγόμενη «μικτή πτέρυγα», έλαβε πιστοποιητικό αξιοπλοΐας από την FAA και οι δοκιμαστικές πτήσεις είναι πλέον θέμα χρόνου.
Τι είναι η «μικτή πτέρυγα»
Η «μικτή πτέρυγας» μοιάζει με τον σχεδιασμό που χρησιμοποιείται από στρατιωτικά αεροσκάφη όπως το εμβληματικό βομβαρδιστικό B-2.
Η βασική διαφορά είναι ότι η μεικτή πτέρυγα έχει μεγαλύτερο όγκο στη μέση. Τόσο η Boeing όσο και η Airbus επεξεργάζονται την ιδέα. Η JetZero όμως έχει στόχο να θέσει σε λειτουργία ένα αεροσκάφος, σχεδιασμού «μικτής πτέρυγας» μέχρι το 2030.
«Στοχεύουμε σε μηδενικές εκπομπές στα μεγάλα αεροσκάφη. Το αεροσκάφος με σχεδιασμό μικτής πτέρυγας ήδη προσφέρει 50% χαμηλότερη χρήση καυσίμων και εκπομπές ρύπων», δήλωσε στο CNNi τον Αύγουστο του 2023 ο Tom O’Leary, συνιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της JetZero.
Η ιδέα του σχεδιασμού μικτής πτέρυγας δεν είναι φρέσκια – Οι πρώτες απόπειρες κατασκευής τέτοιων αεροσκαφών χρονολογούνται από τα τέλη της δεκαετίας του 1920 στη Γερμανία. Μεσολάβησε ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος και η τεχνογνωσία πέρασε στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού με τον Αμερικανό αεροναυπηγό και βιομήχανο Jack Northrop να δημιουργεί ένα σχέδιο ιπτάμενης πτέρυγας με αεριωθούμενο κινητήρα το 1947. Αυτό το αεροσκάφος αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για το B-2, τη δεκαετία του 1990.
Σύμφωνα με τη NASA αυτό το σχήμα «συμβάλλει στην αύξηση της οικονομίας καυσίμου και δημιουργεί μεγαλύτερους χώρους ωφέλιμου φορτίου (προϊόντων ή επιβατών) στο κεντρικό τμήμα του σώματος του αεροσκάφους».
Το 2020, η Airbus κατασκεύασε ένα μικρό αεροσκάφος μικτής πτέρυγας, μήκους περίπου 1.800 μέτρων.
Γιατί αργούμε;
Εαν το σχήμα είναι όντως τόσο αποτελεσματικό, γιατί δεν έχουμε ακόμη προχωρήσει στην κατασκευή τέτοιων αεροσκαφών;
«Πρόκειται για μια πολύ, πολύ πιο πλατιά άτρακτο» εξηγεί ο O’Leary. «Το τυπικό αεροπλάνο ενός διαδρόμου έχει τρία επί τρία καθίσματα. Εδώ θα έχουμε τον ίδιο αριθμό ατόμων, αλλά μπορεί σε 15 ή 20 σειρές στην καμπίνα, ανάλογα με το πώς θα διαμορφώσει την άτρακτο η κάθε αεροπορική εταιρεία».
Τρεις παραλλαγές
Η JetZero σχεδιάζει να αναπτύξει ταυτόχρονα τρεις παραλλαγές: ένα επιβατικό αεροπλάνο με θέσεις για 200 και πλέον επιβάτες, ένα αεροπλάνο φορτίου και ένα δεξαμενόπλοιο καυσίμων.
Προς το παρόν το αεροπλάνο έχει σχεδιαστεί για 100% συμβατότητα με το Αειφόρο Καύσιμο Αεροπορίας (SAF) και για να έχει τον εσωτερικό όγκο που θα φιλοξενεί υδρογόνο με μηδενικές εκπομπές άνθρακα.
